Blog 3

Zondag 26 juli
Over naar de kerk gaan gesproken… vandaag is iedereen twee keer naar de kerk geweest. We gingen gezamenlijk ’s ochtends naar de Galilee church. Dit is een kleine, nieuwe gemeente. Het was ontzettend leuk om daar te zijn. We werden warm welkom geheten en de sfeer was goed. Luc, Rinke en Irene hebben het Indonesische liedje ‘Bersama-mu’ gespeeld en gezongen en oom Samuel heeft het woord gedaan. Daarna zijn we als groep gezamenlijk wezen lunchen. Na de lunch splitsten we op. Oom Samuel, Antoinette, Vivi, Leonie, Rinke, Luc, Gorby en Irene zijn naar de JPCC geweest. Dit is een enorme kerk. Het lijkt een beetje op een Hillsong kerk. Het was even wennen omdat alles in het Indonesisch was maar het was een hele leuke ervaring. En we zijn ook nog met de voorganger geweest die Nederlands sprak. De rest van de groep (tante Mariana, tante Roelie, oom Gijs) zijn naar een andere, kleinere gemeente geweest. Dat was ook erg leuk en daarna hebben ze lekker gegeten.


Maandag 27 juli
Day off! Vandaag hadden we een vrije dag, wat betekende dat we niet om 07.30 ontbijt hadden! We konden rustig opstarten, beetje relaxen in the penthouse of winkelen in de shoppingmall. Tante Mariana, Leonie en Irene hebben lekker een manicure/pedicure gehad. Tante Roelie, Antoinette en Winny hadden het ook heel leuk maar die moesten wel vroeg opstaan, die zijn namelijk naar een soort dagbesteding voor ouderen geweest. Daar konden ze zien hoe het in Indonesië eruit ziet qua ouderopvang, dit deden ze voor de beeldvorming van het toekomstige bejaardentehuis wat gebouwd gaat worden. ’s Avonds hadden we movie night! We hebben Pitch Perfect 2 gekeken, leuke film maar helaas viel ongeveer de helft van de groep in slaap. Toch jammer.

Donderdag 30 juli
Vandaag werd de groep opgesplitst. De ouderenwerkers gingen naar de Dukuh Atas en de jongerenwerkers gingen naar een andere slum. Bij de Dukuh Atas heeft tante Roelie een mooie getuigenis gegeven en hebben ze gebeden voor de ouderen. En speciaal voor de twee ibu’s die met Octa, tante Mariana en Antoinette naar de oogarts gingen. De twee ibu’s wilden eerst niet gaat omdat ze hun huis niet achter wilden laten. Maar we hebben ervoor gebeden en nu wilden ze toch mee! De kinderwerkers hebben ook een erg goede tijd gehad in de slum. Er waren erg veel kinderen en Irene heeft wederom het verhaal van de sterren en de stippen van Max Lucado verteld. Daarna konden de kinderen kiezen wat ze graag wilden doen. Kleuren bij Rinke, loomen bij Luc en Irene of nagels lakken bij Leonie en Gorby. Het ging erg goed en de kinderen hadden er echt plezier in.
Het was goed om weer wat te kunnen betekenen voor een ander.

Vrijdag 31 juli t/m maandag 3 augustus
Dit weekend moesten wij uit ons penthouse, omdat het was gereserveerd voor iemand anders. Daarom hebben we een minivakantie gehad in Puncak. Prachtig was het! Een mooi huisje (inclusief spinnen, kakkerlakken en hagedisjes) en de tuin was adembenemend mooi. Heel groot en vol met de meest prachtige planten, bomen en bloemen. Het leukste van de tuin was ons privézwembad, daar hebben we ook zeker gebruik van gemaakt. Dit weekend hadden we echt even quality time voor onszelf, voor elkaar en voor God. We konden heerlijk tot rust komen en weer nieuwe krachten ontvangen voor het laatste weekje in Jakarta.

Dinsdag 4 augustus
Vandaag hadden we nog een vrije dag! We zijn gezamenlijk naar Taman Mini geweest. Dat is een heel groot park waar je de Indonesische cultuur beter leert kennen. Er waren allemaal verschillende huisjes waarin een land centraal stond. Daar kreeg je meer informatie over het land, de cultuur de gebruiken. Het was erg interessant. Ze hadden de Indonesische eilanden nagemaakt, die je van bovenaf kon bekijken. Terwijl we dat deden, hebben we gebeden voor Indonesische en de mensen. Het was erg mooi om te doen terwijl je alle eilanden kon zien. De rest van de avond hebben we gewoon rustig aan gedaan.

Woensdag 5 augustus
Vandaag zijn we weer naar de Dukuh Atas geweest. Het was de laatste keer dat wij als team daarheen gingen. We begonnen we middag weer met worship en gebed. Daarna zijn de kinderen met de kinderwerkers ergens anders heen gegaan. Antoinette heeft een mooie getuigenis gegeven aan de ouderen en daarna hebben ze samen gebeden voor de ouderen. De kinderen kregen een verhaal van Irene te horen over de schepping en mochten daarna verven en loomen. Er waren weinig kinderen van de Dukuh Atas zelf, maar even verderop stonden kinderen te kijken wat we aan het doen waren. De kinderen waren eerst erg verlegen en durfden niet dichterbij te komen, maar uiteindelijk overwonnen ze de angst. Ze gingen lekker meedoen met verven en loomen.


Donderdag 6 augustus
Vandaag zijn we naar de vrouwengevangenis gegaan. Dat was echt een heftige ervaring voor ons allemaal. We moesten buiten een tijdje wachten, want er was sprake van miscommunicatie. De mensen dachten dat er maar één iemand extra mee zou komen en niet een hele grote groep. Dus het was maar afwachten of we naar binnen mochten. We bleven bidden en gelukkig mochten we naar binnen. De bewakers waren erg streng en alles moest heel snel gebeuren. Het was een beetje chaos en op een gegeven moment begrepen we er niet meer zo veel van. Vervolgens hoorden we dat Antoinette niet naar binnen mocht, omdat het broek te kort was volgens de regels. Gelukkig wilde Ibu Anna wel ruilen van broek en kon Antoinette gewoon mee! Er was al een dienst bezig toen we aankwamen. Op het moment dat we de kamer instapten werden we helemaal warm vanbinnen. God was heel duidelijk in de kamer, het was echt overweldigend. De vrouwen waren vol overgave aan het zingen voor Hem en dat raakte ons zó. Nadat Tante Mariana een mooi woord gesproken had, gingen wij voor de vrouwen bidden. Ook dat was erg mooi en we hebben zeker van de dag genoten, hoe raar het misschien ook klinkt.
’s Avonds hadden we het afscheidsfeestje van Antoinette! Antoinette moest helaas al vertrekken, maar we hebben er een mooie en gezellige avond van gemaakt.


Vrijdag 7 augustus
Laatste dag met de Dukuh Atas mensen! We hadden een bus gehuurd en gingen met ze picknicken in een park. We gingen worshippen, gaven getuigenissen, gingen heerlijk eten en op het eind hebben ze nog mooie tasjes gemaakt. Het was erg fijn om ze mee te nemen naar een andere plek en het was ook echt te zien dat ze ervan genoten.
’s Avonds is een deel van de groep naar de film geweest in 4D (wat een ervaring) en het andere deel van de groep is mee geweest om Antoinette naar het vliegveld te brengen en uit te zwaaien.

Zaterdag 8 augustus
Vandaag hebben we drie verschillende stukken grond bekeken waar hopelijk in de toekomst wat gebouwd kan worden voor de ouderen van de Dukuh Atas. We moesten erg lang in de auto zitten en hadden vaak te maken met behoorlijke files. Maar het was heel bijzonder om de verschillende stukken grond te bekijken en God de vragen welk stuk land hij in gedachten heeft. We hebben ter plekke op het stuk land gebeden en Hem grootgemaakt. We blijven bidden voor het juiste stuk land.
Het was al erg laat toen we eindelijk weer in het Penthouse arriveerden en Oom Samuel en de jeugd moesten nog weer weg. Want zij zouden naar de jeugdgroep van Gorby gaan. Gorby was een aantal dagen weg geweest wegens een bruiloft en het was zo fijn om hem weer te zien! We hadden wel zin om naar zijn jeugdgroep te gaan maar ook waren wij erg moe. Maar ondanks dat we maar 5 minuten hadden om ons om te kleden, zijn we weer in de auto gestapt op weg naar Tangerang. Dat was ook echt de juiste keuze geweest. Zodra we bij de locatie aankwamen, verdween de vermoeidheid. We hebben de hele avond genoten van de jeugd, de muziek, lekker eten, bidden met de jeugd, hoe Gorby de avond leidde maar bovenal van Gods aanwezigheid. Het was zeker een mooie avond.

Zondag 9 augustus
Onze laatste dag in Jakarta! ’s Ochtends is een deel van de groep naar de kerk van Angela geweest. Rinke, Luc en Irene mochten daar de worship doen en oom Samuel heeft daar gesproken. Het waren allemaal tieners, wat erg bijzonder was. Na het woordje van oom Samuel was het tijd voor Luc, Rinke, Irene, Leonie en Gorby om te gaan bidden met de tieners. Het was erg mooi en wederom hebben we Gods aanwezigheid mogen ervaren. Het andere deel van de groep is naar de kerk van oom Handoyo geweest. Tante Mariana heeft daar mogen spreken en het was een mooie dienst.
’s avonds was het eindelijk zover: ons afscheidsfeestje. Met gemengde gevoelens hadden we het voorbereid. Het is leuk om iedereen nog even te zien die heeft geholpen deze missie mogelijk te maken. Maar het is ook een verdrietige gedachte dat we ze voor het laatst gaan zien die avond.
We gingen lekker eten met tussendoor getuigenissen van het team. Op het einde zijn er cadeautjes uitgedeeld voor de vrijwilligers. Het was echt een goede avond, maar toch was het afscheid soms lastig. Maandag ochtend vertrokken we om 04.00. Al onze Indoensische vrienden gingen met ons mee om ons weg te brengen. Het afscheid nemen was voor sommigen wat moeilijk, voor de ander wat minder en weer voor een ander moet het nog bezinken. Maar wij zijn zo dankbaar dat wij al deze lieve mensen hebben mogen leren kennen, dat we geweldige ervaringen hebben opgedaan en dat God heel duidelijk mee was op onze reis!

Maar nu is het tijd om heerlijk te gaan ontspannen op Bali!
Bedankt voor het volgen van onze ervaringen.